.

ოთხმოცდაათიანების ჯიგუკი მეთქი რომ გითხარით, პირველი თავი დავდეე ჰაჰაა

ჩემო ძმებო, მე ვბრუბდები 

ისეთი რამის გამოქვეყნება მინდა, თავიდან ბოლომდე მას რომ მივუძღვნა, ყველა კუთხე-კუნჭულში მასთან დაკავშირებული მოგონებები რომ ჩავაქსოვო და მერე თვალებში რომ შევხედავ, საკუთარი თავის მიმართ დიდძალი სიბრაზე გამიჩნდეს, რადგან სხვა გზა არ დავიტოვე, და საკუთარი თავი ორ განსხვავებული პიროვნების თამაშში გამოვიჭირე. მხარს რომ გამკრავს და ერთად გავიცინებთ, ის ღამეები გამახსენდება, ჩემ მიერ მასზე დაწერილ სისულელეებზე რომ ვტიროდი. ალბათ გონებაში იმის გაფიქრებასაც შევძლებ, ახლა პირს გავაღებ და ვიტყვი: -,,იცი, შენზე წიგნს ვწერ"-მეთქი... იმის ინტერესი მკლავს, რა რეაქცია ექნება, როცა ამ გამძვრალ საქციელში გამომიჭერს, მაგრამ ამისთვის ძალიან მშიშარა ვარ. ერთი ან ორი წელი რომ გავა, და სადმე შევეჩეხები, რა ვიცი, შეიძლება სიცილით ვუთხრა, ამა და ამ წელს ღამეებს ვათენებდი შენზე ფიქრებით და რას იტყვი? ხომ მაგრად დარტყმული ვიყავი? არ ვიყავი? და შანსი თუ მქონდა? არ მქონდა? ჰო ვიცი. ვიცი, რომ არ მქონდა...

ვინ არის დაინტერესებული ოთხმოცდაათიანების ჯიგუკის ისტორიით???(─‿‿─)

( ͡╥ ﹏ ͡╥)

სამი ათასი ნახვა ჩემს ფავორიტ ფიკზე??????????????????????????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! დსჯჰკაფჰსცუეჰიეეეჯფცსდეუკსჯლკლსდკასდკჯკ

Hope you guys are still waiting for updates ;D 

მოკლედ ვაღიარებ,  რომ ,,I’ll be your eyes” ყლეობაა. მაგაზე დავხარჯე რამდენი დრო რომ დამეწერა, თითქმის ბოლომდე ჩავედი, მაგრამ ისევ შევწყვიტე, უკვე მეორედ. და რისი თქმა მინდა, თუ ვეღარ იპოვეთ იცოდეთ რომ ავაორთქლე <333

მოკლედ ხალხო, მომივიდა ცხოვრების გაგრძელების ხალისი და მუზა, ჰოდა რისი თქმა მინდა ანუ არ მოვკვდი, ცოცხალი ვარ და ჩემი ფიკის განახლებას&განახლებებს ელოდეთ ამ დღეებში ヅ

ახალი იდეა მაქვს რისი განხორციელებაც ძალიან მინდა. თუმცა არ შემიძლია ორი ფიკი ერთდროულდ ვწერო, ამიტომ ვიფიქე და მინდა თქვენ გკითხოთ, ,,The Way You Are'' რომ ავიღო და ახალი დავიწყო რას ფიქრობთ? რატომღაც უინტერესო გახდა, რასაც თქვენი მხრიდანაც ვამჩნევ ;( 
          
          მოკლედ გამახარებთ თუ თქვენს აზრს გამიზიარებთ <3