Cebinden tek kalmış sigarasını çıkarıp ucunu ateşledi. Kendini yavaş yavaş öldüren bu şeyden haz almıyordu fakat yaşamak için de bir sebep bulamıyordu hayattan. Sigarasından derin bir nefes çekti ve bir süre dumanını dudaklarının arasında hapsetti. Daha sonra yavaş yavaş gri zehir dumanını, esir ettiği dudakları arasından gökyüzüne doğru özgür bıraktı. "Belki" diye fısıldadı gökyüzüne. "Belki bir gün bende özgür kalırım, gökyüzüme kavuşurum. Ya da belki esir düşerim, cehennemimi selamlarım. "