Bulutlar hiç olmadığı kadar hızlı, ayın önünden çekilmek için davranırlarken,

Ay ışığı, çıplak tenimi gündüz güneşinde 
asla bulunamaz bir tona boyuyor

Şafşatalı kelimelere bürünmüş, saklanmış saf keskin ve yalın anlamları,

Tıpkı yırtıp atarcasına bedenimden sıyırdığım parçalara öfkemi kustuğum gibi soyuyorum 

Bulutların gökyüzünü anadan doğma çıplaklığına terkederkenki hali gibi hızlıca

Tek bir parça olmasın istiyorum tenimin daha üstünde, her şey gereksiz

Kanatlarınla ört beni sevgilim, çıplaklığım önemsiz, soğuğa alışkın bedenim

Geceleri sevdim ben, gölgeler saklar beni istiridyenin içindeki inciymişimcesine

Bir dolunay ışığına yenik düşer utangaçlığım, bir de gözlerinin parıltısına

Sadece, saf niyetleri, bir çocuk saflığıyla saklayan gece yegane elbisem olabilir 

İstemezsen zaten, ne haddime gözlerinin sıcaklığından kendimi mahrum etmek?

Bulutlar gökyüzünde ay ışığıyla sevişirken ruhuma bir kız çocuğunun özentisi geliyor

Rüyalarına sızdığımda, bir davetsiz misafir edasıyla, öpüşürken hissediyorum

Her an, sanki gözlerin üzerimde, ellerin kalbimi sarmış, ruhumu esir almışsın

Her şey maziye karışır, her bir sözcük uçar, ama bir tek sen kalırsın lügatımda

Sevgilim, sevdiğim, seveceğim, ah be sevdiceğim, dokun gözyaşlarıma

Tenimi okşayan rüzgar değil, senin tenin olsun, her geceye karışışımda

Hasret sana ruhum, bir bakışına hasret!

- yazdıklarımın tüm hakları benden başka tanrının bile bilmediğinde saklıdır... -