Papatya konuşabilseydi o da söylerdi, koparmayın yapraklarımı yalan sevgileriniz için.

Yalan bazılarımızın sevgisi.Oyun sadece.Bu oyunu anlamadan önce ne de mutlu oluyor insan.Oysaki yalanlarla mutlu bilmiyor ki.

Sonra gerçekleri öğreniyor.Yıkılıyor bütün dünyası,belki deliriyor.Belki de sorun üstüne sorun yaşıyor ama şunu düşünmeli belkide;

''Yalanlarla mutlu olmak varken,doğruları öğrenip acı çekmek daha iyidir belkide.''

Çünkü yalan yalandır,kandırılırsın.Kandırılmak incitir insanı.