Başımı cama çevirdim. Üzerime örttüğüm ince çarşafa sarıldım. Gökyüzüne baktım. Ay etrafa yaydığı ışık ile gecemizi aydınlatmaya çalışıyordu. Acaba o da benim gibi yalnız mıydı? Kendini, etrafındaki milyonlarca yıldız ve gezegen arasında yalnız hissediyor muydu? Özlüyor muydu? Belki benim gibi aynı yerinde dönüp duruyordu. Yolundan çıkmak istese de yapamıyordu. Bir güç onu engelliyordu. Aynı yoldan kaçıncı kez geçerse geçsin pes etmiyordu. Farkında bile değildi belki de aynı yerde dönüp durduğunun. Bir ilerleme kaydetmediğinin. Yine de yoluna devam ediyordu ona ulaşabilmek için. Ona ulaşacağını düşünüyordu. Fakat kendini kandırdığını o da biliyordu..
