Damnant quod non intelligunt. (Anlamadıkları şeyleri kınalar.)

Dum vivimus vivamus. (Hayattayken yaşayalım.) 


Fai la tua vita! La tua vita!


Carpe diem, quam minimum credula postero. (Gününü yaşa, yarına olabildiğince az güven.)


Hominem te memento. (Sadece bir insan olduğunu unutma.)



Ben kimim?

Buraya herkes gibi kendimden emin cümleler kurmak isterdim ama ne yazık ki bunu yapamam.
Henüz bende bilmiyorum çünkü kim olduğumu,kimim ve bu dünyaya neden geldim?
Bazen hayata gelmemin bir anlamı olmalı diye düşünüyorum ama bi sonraki düşüncemde bundan vazgeçiyorum.
25 yıldır anlamını bulamamışsam varlık nedenimi bundan sonrada bulamam herhalde diyorum.
Ya da yaşlı bir ihtiyar olduğumda bulurum kendi anlamımı ama umarım o kadar uzun kalmam adı Dünya olan bu bataklıkta😊

Bu kadar uzun süre katlanamam kendime ve sürekli depresif ruh halime,bu yüzden genç ölmeliyim diyorum.Umarım Tanrı duyuyordur beni çünkü benim hayatıma son verecek kadar cesaretim yok.

Korkarım ben, sanırım hayatım yanlizca korkulardan ibaret ve inanın bana böyle yaşamak çok zor.

Hoş artık herkes yaşamaktan korkuyor sanırım zaten korkmasalar şaşarım, insanların her gün daha kötü olduğu, çocukların ninni yerine bomba sesi duyduğu, öldüğü, kıyıya vurduğu bir dünyada kim korkmaz ki yaşamaktan.

Sizi bilmem ama ben korkuyor ve bu dünyaya olabildiğince erken veda etmek istiyorum....