Lunefsu

Geceleri böyle gerçekler insanın yüzüne çarpıyor mutluyum aslında ama yalnızım da sevmiyorum ve sevmeyi istiyorum sevilmeyi de 
          Aynı seyelri anlatip duruyorum insanlara çünkü bir şeyi anlatırsam başka bir şey anlatmam çok konuşan biriyim ve normalde ayrıntı veririm ama bazen bozuk plak gibi aynı şeyleri soyluyorum çünkü fazla şey söylemek istemiyorum anlatmak istemiyorum içimi dökmek istemiyorum ne kadar oversharing yapsam da aslında o kadar açık değilim içimde biriktiriyorum
          Ailem kendi ailem değilmiş gibi ben sanki annemin değilmişim gibi
          Başarılı olmam lazım ama çalışma olayı kolay değil bir yerden başlamalıyım yorgun olmamalıyım
          Haplarımı da bırakmamalıyım

Sikerim aşkını yazsana

Hoşgeldin aşk çocuğu 

Neyse yine de

yokluğunda o kadar boğulmuştum ki bana ihtiyacı olan insanları göremedim sana bencil derken ben de sevdiklerine bencillik yapmışım bilmeden ihmal ettiğim ve asla kotu bir psikolojide olduğunu bilmediğim yakın olduğum insanları neden o durumda bıraktım vicdanındayım şimdi ki çoğu en zor zamanımda yanımdaydı kime kötü davranışlarından yargıladıysam aynısını yaptım kötü bir insan olmadığını düşünür her insan zaten depresyonda olduğum zamana dair hiçbir şey hatırlamıyorum kötü ruh halim haricinde kimseye anlatamadığım şeyler oldu en yakınıma dahi dayak yedim söyleyemedim evdeki huzur zaten kaçıktı kaç kez sinir krizi geçirdim nefes alamadım boğuluyorum sandım her şey üst üste geldi önce sen gittin sonra ben o kadar kötüydüm ki arkadaşlarımdan istemeden uzaklaştım hem yine dışarıya her boku anlattım susamadım hem de o kadar sustum ki bir kere anlattığım bir şeyi tekrar tekrar anlattım ama hiç anlatmadığım şeyler benle kaldı hala da içimi dökemedim döksem nolur herkesten uzaklaştım kendimden de sadece ağladım her gün ve sorun sen değildin çok fazla şey vardı babamın sinir krizlerinden o kadar mağdur kalıyorduk ki tüm ailece önceden böyle değildi ben haketmedim bunu annemle aram hep bozuktu zaten babam var en azından diyebiliyordum ama bir baba kız çocuğunun ne kadar yanında olabilir onu ne kadar tanıyabilir ev halkının resmen bana nefret kusmasını dinledim her gün okula gittim sadece uyudum bazı günler hiçbir şey yemedim bazen saçlarımı yoldum kendime vurdum kendime zarar verdim lise hayatımda ilk kez düzgün bir yıl yaşıyordum derslerim iyiydi sevgilim vardı ailemle fena değildik arkadaşlarımla aram iyiydi ve benim korktuğum şey 12. sınıfta bunları kaybetmekti ama ona kalmadan oldu bir çoğu şimdi iyiyim az çok kendimi buldum kimsenin okumayacağı panoya da ergen hisleri dökmek Mart Nisan ı falan anlatmak çok güzel hissettirdi cidden 

Seni çok seviyorum bitanem

Seni buldum ya başka ne isterim

Dön gel

Nolur geri gel ne yaptıysam özür dilerim hiçbir şey yapmadım ama

Sen yoksan hiçbir şey yok