MEK_2000

Bir kez daha kazık yedik bekledik
          	Durduk mal gibi, gene güvendik
          	Gene inandık, gene sevindik
          	Umutsuzluğa düşünce bile direndik
          	Engel tanımayıp yolumuza devam ettik derken
          	Bir şeyi geç anladık
          	Meğer asıl engel bunca zaman inandığımız insanlarmış fark ettik
          	
          	Gene kazık yedik
          	Gene güvendik
          	Bütün düşler boşuna
          	Merdiveni olmayan bir kuyuya itildik
          	İtildik, itildik biz itildik!
          	
          	Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          	Vurdular bizi
          	Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          	Kovdular bizi
          	
          	(Bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha,
          	Bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha)
          	Sonra bir kez daha kazık yedik bekledik
          	
          	Beraber uçacağız dendi gene sevindik
          	Gene inandık, gene güvendik
          	Bu kez umutsuzluğa düşer gibi değildik
          	Engel tanımayıp her şeyin üstünden uçacağız derken
          	Bir şeyi geç anladık meğer asıl engel
          	Taktığımız sahte kanatlarmış fark ettik
          	
          	Gene kazık yedik
          	Gene güvendik
          	Bütün düşler boşuna
          	Merdiveni olmayan bir kuyuya itildik
          	İtildik, itildik biz itildik!
          	
          	Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          	Vurdular bizi
          	Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          	Kovdular bizi
          	
          	Bir kez daha kazık yedik bekledik
          	Durduk mal gibi, gene güvendik (derken)
          	Gene inandık, gene sevindik
          	Umutsuzluğa düşünce bile direndik
          	
          	Gene kazık yedik gene güvendik
          	Bütün düşler boşuna merdiveni olmayan bir kuyuya itildik
          	İtildik, itildik biz itildik!
          	
          	Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          	Vurdular bizi (itildik, biz itildik)
          	Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          	Kovdular bizi (itildik, biz itildik)
          	
          	

MEK_2000

Bir kez daha kazık yedik bekledik
          Durduk mal gibi, gene güvendik
          Gene inandık, gene sevindik
          Umutsuzluğa düşünce bile direndik
          Engel tanımayıp yolumuza devam ettik derken
          Bir şeyi geç anladık
          Meğer asıl engel bunca zaman inandığımız insanlarmış fark ettik
          
          Gene kazık yedik
          Gene güvendik
          Bütün düşler boşuna
          Merdiveni olmayan bir kuyuya itildik
          İtildik, itildik biz itildik!
          
          Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          Vurdular bizi
          Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          Kovdular bizi
          
          (Bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha,
          Bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha, bir kez daha)
          Sonra bir kez daha kazık yedik bekledik
          
          Beraber uçacağız dendi gene sevindik
          Gene inandık, gene güvendik
          Bu kez umutsuzluğa düşer gibi değildik
          Engel tanımayıp her şeyin üstünden uçacağız derken
          Bir şeyi geç anladık meğer asıl engel
          Taktığımız sahte kanatlarmış fark ettik
          
          Gene kazık yedik
          Gene güvendik
          Bütün düşler boşuna
          Merdiveni olmayan bir kuyuya itildik
          İtildik, itildik biz itildik!
          
          Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          Vurdular bizi
          Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          Kovdular bizi
          
          Bir kez daha kazık yedik bekledik
          Durduk mal gibi, gene güvendik (derken)
          Gene inandık, gene sevindik
          Umutsuzluğa düşünce bile direndik
          
          Gene kazık yedik gene güvendik
          Bütün düşler boşuna merdiveni olmayan bir kuyuya itildik
          İtildik, itildik biz itildik!
          
          Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          Vurdular bizi (itildik, biz itildik)
          Tam inandık, tam güvendik, tam sevindik (derken)
          Kovdular bizi (itildik, biz itildik)
          
          

MEK_2000

İnsan ölmek isterken yaşamak için bir neden bulabir mi? Ya da yaşamak isterken ölmek için neden bulabir mi?
          
          İşte bu noktada insan hayatını kendini sorguluyor... Neden bu hayata geldim,yaşama amacım ne,ben kimim? 
          
          
          Bunlar insanın kafasını kurcalarken bir şekilde hayata tutunduğunun farkına varıyor. Ama önemsemiyor. Çünkü yaşanan onca şeyden sonra gücü,inancı,umudu kalmıyor pes ediyor, vazgeçiyor. Hayata yenik düşüyor...
          
          Peki hayata yenik düşen bı insan nasıl yaşayabilir,devam edebilir? Yaşamak ister mi,devam etmek ister mi