Mehmet Güli YALÇİN

Gecenin nemi mi düşmüş gözlerine?

Oi anjo, eu sei que estas mensagens são bem chatas, mas tô precisando de ajuda pra divulgar minhas novas histórias. 
          Se me poderes ajudar seria ótimo! 
          
          Se estás com interesse em ler, elas estão nesses links ai em baixo ;) 
          
          https://my.w.tt/xfWrLj9ZYX
          
          https://my.w.tt/UCVwoz9ZYX
          
          https://my.w.tt/4f0nJlb0YX

Oysa ölümü bilmiyorsun?

Bir kulaç daha atsam karadayım.

Sabah olunca güneş doğmaz m? Ben neden hala karanlıktayım?

Ölüm seni arar oldum neredesin ?

insan hiç gördüğü rüyaya uyanmak ister mi?
          Ben istiyorum. Eğer seninle geçirdiğimiz o güzel günler bir rüya ise
          ben o rüyaya uyanmak istiyorum. Gerçek hayat umurumda bile değil. Seninle düşler aleminde yaşamak istiyorum, hiç bakmadığım gözlerini izlemek istiyorum öylece. Sevdiğim, sana uyanmak istiyorum. Tıpkı filmlerdeki gibi buğday tarlalarında koşmak istiyorum el ele. Avuçladığım rüzgarda dalgalansın istiyorum saçların... Beni bu rüyaya uyanır olur mu? Dünyaya yumuyorum gözlerimi, senle uyandır.

Bir umut kirintisiydi son tirnagimi ucurumun kiyisinda tutan

Seni bilmem ama ben eskiden çiçekleri sularım,
          koparmaya kıyamazdım gülleri dalından.
          Şimdilerde setler kuruyorum nehir yollarına,
          Kurağa kalsın güller, yeşermeye başlasın dikenler.
          Umurumda değil...

Merhaba anne, yine ben geldim
          Merak etme okuldan çıktım da geldim.
          Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama,
          Ali "okula gitmezsem annem çok kızar merak eder" demişti de onun için söylüyorum.
          Geçen hafta öğretmen sağ elimde sarımsak,
          sol elimde soğan dedirte dedirte
          Öğretti sağımı solumu.
          Ben biliyorum artık anne, sağım neresi solum neresi,
          Ağrıyan yanımın neresi olduğunu şimdi iyi biliyorum anne…
          Hani geçen geldiğimde, şuram acıyor, şuram işte demiştim de,
          Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne,
          Bak şimdi söylüyorum.
          Şuram işte sol yanım çok acıyor anne,
          Hem de her gün acıyor anne, her gün…
          Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.
          Elinden tutup okula getirdi.
          Yakası da danteldi. Zil çalınca öptü, hadi yavrum sınıfa dedi…
          Bende ağladım… Ağladım işte utanmadım.
          Öğretmen ne oldu dedi. Düştüm dizim çok acıyor dedim.
          Yalan söyledim anne,
          Dizim acımıyordu ama, sol yanım çok acıyordu anne!
          Bu gün bende saçım örülsün istedim.
          Babam ördü ama onunki gibi olmadı.
          Dantel yaka istedim, babam ben bilmem ki kızım dedi
          Bari okula sen götür dedim.
          Kızım iş dedi. Bende bana ne dedim ağladım.
          Kızım ekmek dedi babam.
          Sustum ama , okula giderken yine ağladım anne.
          Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne…
          Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi.
          Zeynep "annem beyazlara renkli çamaşır katmadan yıkıyormuş" dedi.
          Babam hepsini birlikte yıkıyor,
          babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?
          Of babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme.
          Üzülmesin diye söylemiyorum ama,
          Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor.
          E biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.
          Hava kararıyor, ben gideyim anne,
          Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi?
          Duyarsa kızmaz ama, çok üzülür biliyorum.
          Kim bozuyor toprağını, çiçeklerini kim koparıyor!
          izin verme anne, ne olur toprağına el sürdürme!
          Eve gidince aklıma geliyor, bide bunun için ağlıyorum anne...
          ~Bedirhan Gökçe~