#midnight random thought's
>Ken je dat? Dat je een idee hebt in je hoofd. Een bepaalde setting, een enkele scene met 2 personages of meer, maar het hoeft maar een scene te zijn met maar 1 handeling. Een enkele knuffel, een blik, een droom, een perspectief.
Je ziet het zo voor je en wilt er wat mee doen. Bedenkt er het verhaal wat tot die scene leidt omheen. Je hebt in grote lijnen een idee wie en hoe de personages zijn. Je begint en dan gaat het als vanzelf. De woorden worden zinnen, het verhaal begint vorm te krijgen, je bereikt het punt van de scene en ineens schrijf je over wat daarna gebeurt.
Het is prachtig! Je hebt je doel bereikt, maar gek genoeg kun je niet ophouden met schrijven! En voor je het weet gaat het verhaal een totaal andere kant op dan je had verwacht. Allemaal achtergrond informatie komt naar boven, je komt meer te weten over de personages, trekjes en gevoelens, gedachtes waarvan je niet wist dat ze die eerder hadden, het stond niet in je plan geschreven. Niet in die ene scene.
En voor je het weet heb je iets moois gecreëerd.
Iets mooist dat je toch nooit zult publiceren, want ik ben al met 1001 verhalen en ideeën bezig, en werk en school, en leven en depressie en aahh life