To jest tak piękna lektura,że aż się popłakałam,bo cholera nie mogę żyć bez tego serialu. Jakby Pani odnowa nakręciła serial. Po zakończeniu serialu,zobaczeniu finału(mocno popłakałam się przy strzale i ślubie i, że to już koniec) po zastrzeleniu Yigita przez Aytul i ślubie Nur i Yigita przez wiele miesięcy wmawiałam sobie , że to nie koniec. Moje myślenie zatrzymało na chwili, kiedy Nur z Yigitem pocałowali się na moście przy tym godząc się(Asla Vazgeçmem 42.bölüm, Tylko z Tobą 118 odcinek). Przez 2 lata nie dawałam wiary, że to już koniec. Oglądałam urywki na yt.,mówiąc w duchu to nie koniec, oni jeszcze na dobre nie przepadli. I miałam rację. W moim sercu zawsze zostaną. Po zakończeniu TzT wpadłam w depresję,byłam przybita,płakałam po kątach, ale gdy dzisiaj przeczytałam na Wattpadzie to opowiadanie:wstrząsnęło mną,bo czułam jakby to wszystko wróciło. Czułam, jakbym czytała sam scenariusz TzT, fabuła taka sama, te same teksty. Nie ma na świecie drugiego takiego serialu, przez którego można wpaść w depresję i płakać za nim latami.Dlatego za to Panią szanuje, i myślę, że powinna Pani skończyć lekturę.
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
