@Magdara91
Hejka ♥️♥️ jeśli lubisz romans z odrobiną pikanterii zapraszam do czytania mojej pierwszej książki może cię zainteresuje ❤️❤️
https://www.wattpad.com/story/199733143?utm_source=android&utm_medium=sms&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=atmichalak&wp_originator=lgalewf0unq6xhtya3mb1udu2agkr3qpoie4b77fscppyvqvsu4maj2gisblhjvof4g8aixlo%2fyuveeg9lohfwzp6pbr%2fhcazid7lx35cf4zl%2bokkdixybsbgvdkilwg&_branch_match_id=698594280426075273
#reklama – Staram się cię zrozumieć, naprawdę, ale... – Rozłożyłem ręce. – Nie udaje mi się. Myślę, że psycholog to jednak nie pięściarz. Nie trzeba wracać do domu z obitą twarzą. – Przecież tego nie zaplanowałam. Czemu jesteś zły na mnie, a nie na niego? – Może dlatego, że ja też chętnie przyrżnąłbym obcej babie, gdyby namawiała cię do tego, byś ode mnie odeszła. – Nie wierzę. – Zrobiła duże oczy. – Trzymasz jego stronę. – Jestem przeciwny rozwodom i wtrącaniu się w cudze małżeństwa – zaznaczyłem. – Rozumiem, że dajesz dom kobietom z dziećmi, które do ciebie przychodzą. Rozumiem wsparcie finansowe, psychiczne i emocjonalne. I na tym kończy się moje zrozumienie. – No tak. Czego ja się właściwie spodziewałam od pana myślącego: żonie można przyłożyć, gdy ta na to zasłuży? – zapytała, nie kryjąc cynizmu. Zaśmiałem się. Spokojnie i powoli pokręciłem głową. – Nie odbiję piłeczki, bo nie na tym ma polegać rozmowa, która ma prowadzić do pojednania. I jak już mówiłem, nie chcę cię skrzywdzić. Jednocześnie nie chcę mieć za jakiś czas wyrzutów sumienia z powodu tego, że nie zareagowałem. Co gdy coś ci się stanie? Co gdy teraz powiem: pracuj dalej, a następnym razem jakiś furiat potraktuje twoją głowę o ścianę albo wbije ci nóż w brzuch? – Nie przesadzaj. – Twoje klientki pochodzą z różnych środowisk. Niejedna ma dzieciaka z facetem co siedział. Niejeden z tych mężów, ojców, konkubentów to nałogowy dopalacz. Nie wiesz co takiemu odbije. Nie możesz przewidzieć, że zawsze będziesz miała szczęście i nigdy nic poważnego ci się nie stanie. – W takim razie najlepiej zamknij mnie w domu! W pierdolonej, złotej klatce! – Wstała i wyraźnie chciała skierować się do wyjścia. – Wtedy będę najbezpieczniejsza! – wrzasnęła i ruszyła. Szybko ją zatrzymałem. Niemocno chwyciłem za nadgarstek. Nie wstałem z fotela. Przymknąłem oczy, nim ponownie na Magdę spojrzałem. – Jeszcze raz krzykniesz, a będziesz płakać – uprzedziłem ostro. https://www.wattpad.com/story/167322629-miejskie-opowie%C5%9Bci
Hejka :) Jeśli lubisz romans to zapraszam do mnie na "Miłość nie rozumie słów". Być może moja historia Ci się spodoba i zechcesz zostać na dłużej? Będzie mi bardzo miło. Z góry dziękuję i życzę miłego dnia, buziaki
"Moje życie toczy się w ciągłym strachu. Nie znam dnia, ani godziny kiedy to powróci. Boję się każdego poranka, a w nocy zasypiam z lękiem. Budząc się mam tylko nadzieję, że choć raz będzie normalnie. Choć raz przeżyje spokojny dzień w towarzystwie znajomych. Niestety jest to niemożliwe. Nazywam się Charlotte Grandlever i jestem prześladowana przez duchy."
Zapraszam do siebie na "Rejected" z gatunku paranormalne.