Kayıp Gül

ilk baharın gelmesini bekledim. gelip bütün üzüntülerimi rüzgarıyla götürmesini bekledim. ama İlk Bahar bir türlü gelmedi. benim üzüntülerimde gitmek bilmedi.

What a peaceful morning this is.

In the end it doesn't even matter.

Aşk, sevgi, sadakat, merhamet bunların hepsi yalan ve aldatmacadır. Gerçek olan tek şey bunların aldatmaca olduğunun farkında olmak ve çizgini bozmamaktır. Bu farkındalık herhangi bir ilaçtan daha çok bir insanın hayatını kurtarmaya yeter güçtedir. 

Yıllarca görülmeyi bekledim ancak anladım ki bir insanın kendinin farkında olması, onun için önemli olan tek şey. 

ve hayata geride kimseyi bırakmamanın vereceği huzurla gözlerimi kapatacağım.

I don't deserve someone who comes back
          I deserve someone who never leaves 

Dünya, bir kayıpla yıkılacak kadar küçük değildir.

İnsanlara güvenmemek, varoluşsal bir sorgulamanın sonucu olarak ortaya çıkar; zira insan, doğası gereği yanıltıcı ve çıkarcıdır. Güvenin temeli, ancak saf bir niyetin varlığıyla sağlanabilir; ancak çoğu insanın eylemleri, kendi bencil arzularını tatmin etmeye yönelik olduğundan, bu temel genellikle zedelenir. Bu durumda, güvenmek, insanın kendi varoluşsal değerine ihanet etmesi anlamına gelebilir. İnsanlar, samimiyeti maskeleyen bir illüzyonun içinde yaşarken, aslında güveni hak etmezler; çünkü güven, yalnızca hak edilene verilmelidir, ve bu dünya nadiren böyle kişileri barındırır.

Gerçek sevgi, insanın kendi varoluşunu anlaması ve başkalarına karşı koşulsuz bir bağ kurma ihtiyacından doğar. Yalnızlık tercih edilirse, bu, kişinin içsel benliğiyle uyumlu olma arzusunun bir ifadesidir, çünkü yalnız kalmak, insanı derinlemesine kendisiyle yüzleştirir. Sevilmek ise, çoğu zaman bir illüzyondur; karşı tarafın bencilce ihtiyaçlarını tatmin etme arzusu ile beslenir. İnsanlar, sevilmenin getirdiği onayı ve güveni ararken, aslında kendi bencilliklerini maskelemekten öteye geçmezler. Sonuçta, bu illüzyonlar içinde gerçek sevgi var olamaz.