Kelimelere sığınıyorum her gece. Ellerim titriyor. Uyuyamıyorum. Uyusam biliyorum ki kabuslarımda ölüm var ve korkular. Annemin stresi. Babamın gülümsemeyişleri. Kaçıyorum. Yürüyorum saatlerce. Her fırsatta evden çıkıyorum..
(Fakat ben insanların arasına karışmayı sevmem..)

Yoruluyorum. Bacaklarım tutmuyor. Kaldırıma oturuyorum. Bir sokak köpeği yaklaşıyor. Onu öpüyorum..
(Parmaklarımdan saç diplerime kadar öpen birini istiyorum..)

Düşünüyorum. Sandığınız kadar iyi değilim. Hatta kötü biriyim. Kendinden başka herkesi öldürebilen karanlık bir varlığım belki.. 
(Düşlerimde gök kuşağına kar yağdırıyorum..)

Ve bir gün,
Bir gün avuçlarıma güneş taneleri yağacak, biliyorum..