I've been writing almost 2 years already, so ito na naging hobby ko since then.

Ako yung tipo na manunula(t) na madaling masaktan, madaling ma attach sa isang tao pero in the end hindi pa rin sapat ang lahat ng aking efforts.
Sinasayang ko lahat ng aking luha para sa isang tao na hindi makita ang aking worth, ginawa ko na ang lahat pero never pang naging sapat.

Sa pagsusulat ko lang talaga na ilalabas lahat ng aking emotions, yung tipong may freedom to express kung ano ang gusto kong sabihin sa isang tao.

Maraming nagsasabi bakit hindi ko raw baguhin ang sarili ko.
Para saan?
Kahit ilang beses na akong nasaktan, hindi ko kailangan baguhin ang sarili ko para magustuhan ako ng iba.
Hindi ako gano'n, ano naman kung nasaktan ka?
Learn from your mistake, 
You don't need to change,
Just be who you really are.

I don't want to speak, I'm just a writer who loves writing.

"My voice doesn't speak my emotions"
-Voiceless