manolya

Bir başka sevdik
          Ondan başka sevemedik 

Ya bir sabah, herkes kavuşmalı.
          Ya da kavuşamayacak olanlar,
          Hiç karşılaşmamalı...! 
          
          Seçil OĞUZ

Gönlüne bir sevda düşerse, 
          bu kaderdir.
          Sevdiğin de seni severse, 
          bu kısmettir.
          Allah dilerse ve kavuşursanız,
          bu da nasiptir.

Hadi çık gel ne olur. . . Hep aklıma düştün de. . . Seni özledim ama söyleyemedim de. . . Bende üşüdüm senin yokluğunda ama belli etmedim de. . . Hiç olmazsa seni sevmiyorum , ama benim için değerlisin de. . . Hadi çık gel ne olur. . . Yokluğunla değil. GÖZLERİN Gözlerime değdiği için kaybedeyim kendimi. . . Çünkü ben çok özledim seni..!
                                   

5. Mektup
          Ayrılık diye bir şey yok. Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var. Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun? Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın. Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi? Öyleyse ayrılmadık. Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz. Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum. Önce beklemekten. Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan. İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın. Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar, Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini... Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını, Kanunlara saygı göstermesini, İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar. Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun. Ya o? Ya o? İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat, Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor, Saadet bekliyor yaşamaktan. Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık. Aradıklarının çoğunu bulamamış, Beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak Göçüp gidiyor bu dünyadan. İşte yaşamak maceramız bu. Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak Ve yaşayıp beklerken ölmek! Özleme bir diyeceğim yok. O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası. O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı. O tek güzel yönü bekleyişlerimizin. İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı, Yaşantımız özlemlerle güzel. Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin. Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem. Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz. Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam; Seni özlediğim içindir. Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni; Seni özlediğim içindir. Yaşıyorsam; içimde umut varsa, Yine seni özlediğim içindir. Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!
          
          Ümit Yaşar Oğuzcan 
          Sevdiğim bir şiir daha 
          Huzurla 

Artık hiç bir şey eskisi gibi değil.
          Ben de öyle.
          Çok dikkat etmiyorum uzun süredir kendime.
          Kılığıma kıyafetime...
          
          Çorapsız da basıyorum artık yere.
          Eskisi gibi de korkutmuyor beni ne grip ne nezle.
          Nane limonun iyi gelmediği daha büyük sıkıntılarım var herkes gibi benim de.
          
          Takılmıyorum artık şu her kış ve bahar şişen bademciklerime.
          Çok sıcak yada soğuk şeyler yiyip içmem, hepsi hepsi bir kaç gün gene.
          Olur biter,
          Geçer gider.
          Ama canımı yaka yaka yutkunduğum şeyler var.
          
          Olup bitmeyen,
          Geçip gitmeyen.
          Zaman zaman yine uykusuzluk çekiyorum ama...
          
          Çokta takılmıyorum artık bu uyku konusuna,
          Uyuyunca geçmeyen şeylerin olduğunu anladığımdan bu yana...!
          
          Cahit Sıtkı TARANCI
          
          Sevdiğim bir şiir ile herkese iyi geceler 

Yağmurlu bir sonbahar sabahında..
          Sesimin yankılandığı yere doğru yürüdüm..
          Hayallerimi umutlarımı alıp yanıma..
          Kalbimin çağırdığı yere doğru yürüdüm..

Sâyende icrâ memuru olmaya karar verdim
          Ve ilk işim olarak da
          O içten bakışın ve tatlı gülüşüne
          Haciz koyuyorum
          

Senden sonra sonbaharda şiir siir tükenirken..
          Çocuk gülüşlerinde doğacağım yeniden
          Huzurla 

Bir kitap da okumuştum şair şöyle diyordu 
          Onu düşünerek yazdıklarımı, 
          O, kimi düşünerek okuyor acaba
          Huzurla