Niełatwo sprostać oczekiwaniom wszystkich. Niektórzy chcą czytać opowiadania o tematyce fantastycznej, jeszcze więcej osób w moim wieku o miłości, ze szczęśliwym zakończeniem oczywiście. A moje? Nie zawsze są one wesołe, pełne radosnych wątków. Opowiadają o cierpieniu, chorobie, śmierci. Kilka osób mnie pytało, dlaczego tak młoda i wesoła osoba, teoretycznie bez problemów, wybiera takie tematy. Co mogę odpowiedzieć? To podpowiadało mi serce. Chciałam pokazać, że nie wszyscy nastolatkowie mają pusto w głowach. Mamy swoje zdania na tematy, o których rzadko mówi się w życiu codziennym, bo są to poniekąd rzeczy, które mógłby wywoływać kontrowersje. A ja? Nie jestem obłąkana, nie mam depresji i nie myślę o śmierci. To właśnie moja druga strona, która nie jest pokazywana. Strona, która nie jest mile widziana zapewne u moich kolegów, koleżanek. To ja. Wrażliwa. Inna. Poważna. Skłonna do przemyśleń. Niestroniąca od tematów tabu. 
Kim jestem w twoich oczach?