Każdy kto mnie spotka na ulicy może pomyśleć: zwykła nastolatka. Ale ja nie jestem zwykła. Często idąc ulicą mam wrażenie, że każdy stara się podążać według jakiegoś wzorca. Ale co jest tym wzorcem? Ja nie wiem jak on wygląda. I nie zamierzam się dowiadywać. Zawsze robię to, co uważam za słuszne, spełniam marzenia na miarę moich możliwości. Nie udaję kogoś kim nie jestem. Jestem sobą i tego nie zmienię. Mam swoje zainteresowania, zupełnie inne od tych, które mają inni. Mam swój wyjątkowy charakter. Nie zdobywam przyjaciół na siłę. Jeżeli komuś nie odpowiada to, jaka jestem, to ja go do niczego nie zmuszam. Ale nie zamierzam zmieniać całej swojej osoby z powodu kogoś jednego.