Salıncakta sallanan küçük bir kız çocuğu hayaller kurdu. Elmas gibi parlayan hayalleri arasına kömür yürekli insanlar girdi. Kız çocuğu sözünü tutamayanlara bir of çekti. Yalan söyleyenlere bir ah. Sonra gülüşlerinden ödünç verdi, dolandırıcılara. Daha sonra saçlarından. Kendisini bu kadar paramparça etmişlere, kirlenmiş bir kalpte af çekti. En sonunda dayanamadı. Salıncağın ipini boğazına doladı. Kendisini yargılayıp, hayatından çalan bütün insanlara vicdan sızlatan bir mektup yazdı. Ve en sonunda o da bu dünyadan çekip gitti.

|| Eğer bütün izlerimi, bütün acımı görürsen bana aynı şekilde baka bilir misin?