YiyelimBirbirimiziBitirelimKendimizi🌹Böbrekim🌹

Burağı sevirem çünkü o yinir.


...

Sustum.
Sustu.
Saatlerdir oturduğumuz kaldırımda nefes alışverişlerimiz harici bişey duyulmuyordu. Elime bırakılan pamuk şekere duygusuzca bakıp onu hızla yola attım.
Anlamak istermişcesine kaşlarımı çatıp boş bakışlarla beni izleyen ona çevirdim bakışlarımı.
"Neden?" düşen yağmur damlasıyla beraber sıcak bir gözyaşı döküldü avuçlarıma ve sonra diğer yaşlar ardı ardına dökülmeye başladı. Kurumuş olan dudaklarımı aralayıp "Hani beni seviyordun?Hani.. " alaylı bir gülüş ile gökyüzüne baktım."..hani beni hiç bırakmayacaktın?" sonra ona baktım aynı bakışlarla bana bakıyordu. Bu bakışlar beni iğrenç hissettiriyordu. Sinirle kaşlarımı çatıp hırsla soludum "Hala susuyorsun!Bişey söyle artık!.." titreyen ellerimle yüzümü kaplayan saçlarımı geriye itip hızla ayağa kalktım"Yalan de!Şaka yaptım de!Seninle oynadım de!Ama bişey söyle lütfen. Sa-.."

"Seni sevmiyorum."

Konuşmamı yarıda kesen kelimelerle aralanan dudaklarımı kapayıp tekrar araladım sonra tekrar kapadım. Ona baktım. Hala aynıydı bakışları soğuk,boş,umursamaz. Asice gülüp sessizce fısıldadım"Beni sevmiyorsun."Kafasını bi kaç kez sallayıp donukça gülümsedi. Beni sevmiyordu.
Ne hoş!

Ellerimle yüzümü sarıp derin bir nefes aldım.Titreyen dudaklarımın aralanmasına izin verdim.

"Sen en büyük pişmanlığımsın..."

Işte o an en acı şekilde ölmek istedim.

...