Selam :)
Bu yazıyı yazmak istedim çünkü yalnız hissetme diye. Öncelikle biz 15 kasım da tanıştık(bunu neden biliyorum bende bilmiyorum skskk)neyse sen geldin beni mutlu etmeye çalıştın her zaman arkamda durdun yeri geldiğinde kızdın yeri geldiğinde sevdin ve en önemlisi abim oldun. Elimden tutan 2. Dalım oldun ve açıkçası gitmene çok üzüldüm,üzüntüden,sinirden ağladığım zamanlar oldu ama seninde gitmek için sebepli hakların varmış ki keşke bana anlatsaydın...Sen benim herseferinde derdime derman oldun ama keşke sende bana deseysinde senin yanında dursaydım. Bende senin dertlerine derman olsaydım be. Ama iyiki geri geldin çünkü bu hayatta gülmek isteyen bi çok kişi var.
Kendine çok iyi bakıyosun keşke yanında olsam ya sana çok iyi bakardım. Eğer ALLAH KORUSUN SANA BİŞEY OLURSA kendimi asla affetmem. Hep vicdan azabı çekerim. Her zaman üzülürüm. Ama böyle şeyleri aklımdan geçirmek bile istemiyorum. Çünkü ben senin daima dik duracağına ve bana gelip sen varya cansın can seni çok seviyorum şeker parem diceni biliyorum. Hep mutlu ol, her zaman olumlu düşün, he zaman dik dur çünkü senin arkanda ben varım ben olduğum sürecekse sana bişey olmicak :) allahın izniyle bu hastalığında geçiriceksin.
Kendine çok iyi bak.
Seni çok seviyorum be lordum ♡
