_lethe

Vaveyleha'ya
          İnsan özünde ne ise odur derler. Senin özün çığlık değil. Senin özün umuda düşmanlık değil. Mavisin sen... Ne mor ne de siyah. Bir sonsuzluk senfonisisin sen. Mavisin. Sana ihtiyacı olanlara umut olman lazımken neden umutsuzluğun kralı olmaya çabalıyor, vazgeçiyorsun?
          Geçmişin, unutmak istediklerin, unuttukların sırtında hep bir yük olarak kalacak. bu yükü güzel kılmakta senin elinde mikrop kapmış yara gibi sızlata sızlata yaşamakta... 
          Umarım iyisindir. Umarım Mavi'n o kendi dünyanda yaşattığın Mavi'ndir...