Mi Ho Ivy

Tam değil ama sanırım ben duzeldim. Eski depresifligim yok. Kayıplarım var, kazandıklarım var. Ozlediklerim var. Daha dünyevi üzüntülere yöneldim. Zamanında yıprattığım kendimden özür dilerim 

Oturup ağlamak istiyorum böyle saatlerce. Ama kimse duymasın. Keşkelerime ağlamak istiyorum. Sonuçlarına katlanmak istemedigim ani kararlarıma.

Böyle bi rahatlama geldi. Ağzıma geleni söylemeli. 

Burayı seviyorum. Bana kaç gece yalnız bırakıldığımı hatırlatıyor.

Babylon ve kabk'ya laf sokmuş birileri. Abi ben kumralına söven adamın şarkısı ve tarkan sunbaennim kalıplarının hayatıma girmesinden çok memnunum.

Her gece bu gece ölsem mücadele etmekten kurtulur muyum diyorum. Ölmek istediğimden değil. Mücadele etmek istemiyorum. Her şey yorucu ve beni ağlamaya itiyor.

Yalnız kalbim öyle umursanmıyor ki bu his beni boğuyor

Insanlar nefes alamadıklarında kime yazarlar? En yakın arkadaşı, en sevdiği kişi ya da ne bileyim kuzeni vb akrabasına mı? Bilmiyorum ben kimseye güvenemiyorum ve kimsenin de beni bu saatte kendine dert edeceğini sanmıyorum. Sanırım ben boşa yaşadım.

Sebebini kendim bilemiyorum ancak içimde bir şeyler oluyor ve beni ağlatıyor

Güzel bir çocuk vardı. Bir gün öğlen gibiydi haberi geldi. Güzel çocuğun sesini duyamayacaksin yeni sözler çıkmayacak ağzından dendi. O günden sonra aynı kalmadı hayatım.