Mit o Persefonie i Hadesie nigdy nie był o "miłości". Miał inne funkcje.
W patriarchalnej Grecji córki bywały siłą odbierane od matek i oddawane mężom, za ugodą ojca. To samo zaobserwować można w micie - Zeus ofiarował swoją córkę Hadesowi, bez jej, a co gorsze, zgody jej matki. Demeter przez większość czasu nie wiedziała co działo się z Persefoną. Z wielkiego żalu i przerażenia zesłała pierwszy nieurodzaj na ziemię. Nie z zawiści do bogów czy ludzi. Z rozpaczy.
Demeter nie jest okrutną boginią. Jest matką. Kochającą matką, która żyje i umiera cyklicznie z tęsknoty za swoją córką. Nie jest "przeszkodą w miłości Persefony i Hadesa". Nie jest i nigdy nie była.
Pamiętajmy też, że to nadal przełożenie ludzkich realiów na mity. Bogowie nie są źli. Nie należy brać mitów greckich dosłownie, ale analiza pod względem kulturowym jest jak najbardziej wskazana. Mity tworzyli w dużej mierze ludzie, dla ludzi. W ten sposób objaśniali sobie świat, który ich otaczał.
Jeśli życie pozwoli, rozpocznę książkę właśnie o tematyce nie tylko mitów, ale ogólnie o religii greckiej. Jeśli będziecie zainteresowani, dajcie znać. ❤️