Zijn mysterieuze figuur verscheen helaas de hele tijd terug in haar hoofd. Het was alsof hij op haar netvlies stond gebrand. De donkere haren, nat door de regen. Zijn kristalblauwe ogen en scherpe kaaklijn. Ook zijn enorme roze lippen waren niet te missen. Niet dat ze er veel aandacht aan besteed had, want ze had twee redenen dat niet te doen. Als eerste, dat zou onbeleefd geweest zijn, en als tweede, hij was zo'n onbeschoft persoon dat hij het niet verdiende. Snel concentreerde ze zich weer op haar boek. Een romannetje, zoals gewoonlijk. Alles was zo clinché. De man en vrouw hadden een geweldig huwelijk, maar de verwende vrouw vond dat niet genoeg en had een affaire met nog een andere man. Natuurlijk wist de man -Winston- dat, dus kon je hem een minnaar noemen. Uiteindelijk kwam er een scheiding en eindigde de vrouw met de minnaar, Winston.
~Stukje uit "The Past". Mijn nieuwe, toekomstige boek!