Dün yine yazamadım, sorumsuz gibi hissediyorum.
Diş ağrısından doğru düzgün giremedim dün. Popişim acıyo bu yüzden zaten.
* Her neyse *
Seni deli gibi özlüyorum. Böyle, rüyalarıma giriyorsun artık. Önden de vardın ama sık sık görmeye başladım artık.
Konuları, kurguları ve gelişme şekilleri nasıl bilmiyorum ama uyandığımda aklımda olan sadece o güler yüzün oluyor..
Sen gidince gerçekten çok şey değişti, herkesin gerçek yüzü ortaya çıktı.
Sen olmayınca yumuşak tepkiler de veremiyorum.
Kişisel olarak rahatlayamıyorum bile.
Yani anlıyorum ki, her şeyin nedeni sendeymiş.
Sebebi, sonucu.
Kalbimi, sözlerimi ve beni son dereceye kadar yumuşatan senmişsin.
Artık eski Ece/Andeh de yok. Sen gidince farklı bir şeye dönüştüm.
Neyim, kimim farkedemedim.
Arkadaşına da ulaşmak istedim, ama kabul etmedi isteğimi.
Oysaki karne günü " Mine'yi benim için öper, sarılır mısın ? " diyecektim.
Keşke.. Keşke etseydi kabul.
Umarım bu ayrılık sonsuz olmaz, ara vermemiz de.
Seni seviyorum.