Sonra kalbi derinden sarsan
bir soru çınlıyor beyninde;
"Acaba üzerine alınarak okuduğun
tüm şiirleri ,sözleri bir başkası için miydi?
Çiçek açtırdığını sandığın yağmur
başka bir iklime mi aitti,
Yanlış rüzgârın esintisini mi
duydun kendi içinde,
Yine bir hikâyenin, varlığından haberi olunmayan tavşanı mı oldun yüreğim?"
.
.
.
.