Gusto ko sa susunod ikaw na ang drayber at ako naman ang katabi mo. 
Hindi na tayo magiging pasahero sa tatahakin nating daan. 
Ikaw na mismo mag dedesisyon kung saan mo gustong makarating habang ako naman naka alalay sayong tabi. 
Dahil noon isa lamang tayong estranghero na nakasakay sa dyip at magkaiba ang babaan. 
Huminto dahil ito na pala ang destinasyon mo upang pumara habang ako naman naiwan upang magpatuloy pa sa byahe. 
Bukod sa mga naiwan at nakasabay ko habang nasa byahe ang iba may matang mapanghusga at iba naman tila mukhang walang pake alam. 
Tinulugan ko nalng sila baka sakali sa pag gising ko nasa dulo nako ng babaan. 
Pero nagkamali ako, sa pag gising ko nasiraan ung sinasakyan kong dyip. 
Sabi ng drayber pwede naman na sumakay sa iba o mag hihintay nalng hanggang sa maaayos habang sinasauli nya ung binayad ng pasahero.  

Napaisip ako kung mag hihintay ako mauubos ang oras ko mahuhuli na ako sa destinasyon ko at mauunahan na ako ng iba kung sasakay naman ako ng panibagong dyip baka maligaw ako sa susunod na byahe ko.  

Noong ako na ang sasaulian nya ng binayad ko sabi ko hindi na po manong bayad ko na po sayo yan mag hihintay ako. 
Pinili kong maghintay, maghintay ng matagal kahit maubusan ako ng oras ang mahalaga may natutunan ako sa drayber habang pinapanood syang ayusin ang sirang dyip.  

Sabi nya, sandali nalng ito ineng, mabuti at naghintay kang maayos ito may topak na talaga tong sasakyan ko pero kabisado ko naman ang kiliti o sira neto kaya napapakinabangan pa tsaka ayoko rin itapon lng kung wala na talagang pag-asa na umayos matanda na rin kasi tong dyip na toh  may mga nakaukit nang alaala na hindi ko malilimutan kahit pa na tumanda pa lalo ako, kaya pasensya na pala sa abala.  

Maya maya lng umayos na ulit ang dyip, pinagpatuloyn na ang byahe habang nakatulala lang sa daan. 
Napapaisip sa sinabi ng drayber. 
Sana sa susunod na destinasyon ikaw na ang drayber habang ako naman nasa tabi mo lng sasamahan ka.