Annemizi seviyoruz, şefkat temsilcisi diye. Babamızı seviyoruz, güveni bize yaşattığı için, bazen otoritesi canımızı yaksa bile..
Kardeşimizi seviyoruz, aynı karanlık beşikte uyuduğumuz için, en sıcak uykuyu ve kan dahil her şeyi paylaşmayı öğrettiği için.
Eşimizi seviyoruz, ruhumuzun diğer yarısı olduğun' dan ve bizi tamamladığın' dan..
Biz çocuğumuzu seviyoruz, hammaddesi sevgi olduğun' dan.
Dostumuzu seviyoruz, bizi anladığın' dan ve yaratılış amacımızı hatırlattığın' dan..
Ve Rabbimizi, Allah' ımızı seviyoruz, sevginin kaynağı ( el-Vedud) olduğun' dan. Bugün bırakalım tüm bencillikleri ve en sevdiklerimize, şöyle diyelim hadis-i şerif gereğince:
-Seni Allah için seviyorum.
Rasulüm "şöyle" dediği için' de söylüyorum:
Bana ahireti anımsattığın için,
Cennet' i ve huzuru,
Daha önemlisi, rızayı
Ve en önemlisi, Rabbimizi hatırlattın diye seviyorum...