Instagram hesabında "sayımıza ilgilenmiyorum, burada olan bir kişi için bile paylaşım yapabilirim ben" demiştin. Burada olan, bekleyen bir kişi bile var, bil istedim. Bazen Kestik'i, onun devamını ve diğer öykülerini hayal etmişim gibi geliyor, o kadar uzun zaman oldu ki. Profiline girip konuşmalara bakmam gerekiyor Kader'i, Feyza'yı -bu muydu adları?- kafamda kurgulamadığımdan emin olmak için. Uzun zaman geçti, sen de büyüdün, ben de büyüdüm. Galiba sohbet etmiştik mesajdan, İngilizce öykün vardı ve birkaç şey daha, yoksa o sen değil miydin?
Hiçbir zaman güzel bir kurum olmadı, öykü yazmadım, burada paylaşmadım ama kalemi elimden hiç bırakmadım ben. Sen bıraktıysan bile gel, elinin pasını yazarak atarsın. Aynı kişilerizdir seni burada bekleyen ama beklentilerimiz aynı kalmamıştır - büyüdük çünkü. Olsun sen yine de gel, hesabına erişimini kaybettiysen yeni hesap aç, geri dön. Seni şahsen tanımıyorum hatta hayal gücümün oyunu mu bu öykülerin duyduğum özlem içimdeki bilemiyorum, öylesine uzun zaman oldu ki. Ama sen yine de geri dön, yaz, buradan ya da herhangi bir internet sitesinden; öykü ya da deneme. Yaz ki okuyalım, gelişelim, geliştirelim. Hafif bir absürt komedi tadı hatırlıyorum kurgularından, çokça özlendiler, bil istedim.