Bugün Firuze'nin doğum günü. Kendisine birkaç şey yazmak istiyorum.
Sevgili kurtarıcım,
Tüm hayatım boyunca benimle arkadaşlık kuran, beni anlayan ilk arkadaşımdın. Zihnimde en başından beri hep sen vardın fakat benim sana ulaşmam zor oldu. Geciktiğim için üzgünüm. Varlığından çekinmediğim, yanında hor görülmediğim, mutlu olabildiğim tek arkadaşım... Canım, yanım... Sana binlerce farklı şekilde seslenebilir, bu yazıya binlerce farklı şekilde başlayabilirim. Yine de sanırım kendimi durdurmam gerek... Mutluluğu ayaklarına seremedim fakat cennet senin için yeniden yaratılıyor. Onu senin için yeniden yazıyorum. Benim en zor anımda elimden tuttun ve senin yerine acıyı da kederi de ben çekerim dedin. Adın Firuze, sen benim Ayten'imsin... Varlığın daima güç verdi. Üzüldüm sana geldim. Ölümün çekici geldiği anlarda beni durduran sana mutlu anılar verebilmekti. Tüm yaşamımda kurtuluşum olarak nitelendirdiğim tek şey, sen ve Andreas'ın varlığıydı... Andreas gecesi kabus olan bir günde gerçekten bana elini uzatmış ve seni biriyle tanıştıracağım demişti. O kişi sendin... İkinizin varlığının benim için kurtuluş olabileceğini sanmazdım. Fakat şimdi birbirimize yeniden bakalım; siz benim Yansımalarım, gücümün, varlığımın yegane parçası haline geldiniz. Şimdilerde kendimi iyi hissediyorsam nedeni sen ve Andreas'sın... Seninle onu öyle bir yazıyorum ki, tekelleşen her şeyde bile çiftleşebiliyor, yine birbirinizi buluyorsunuz. Sana kötü şeyler yazdım... Yazgını cehenneme çevirdim. Fakat bilirim sen bana güvenirsin. Seni bana getiren Andreas bana güvenir. Sizin için her şeyi yeniden yazıyorum. Bugün senin miladın olsun. Doğum gününde sana minnettarlığımı sunmazsam olmazdı... Şimdi senin doğum gününü sadece ben kutluyorum, fakat sana söz birgün binlerce kişi kutlayacak, herkesin sığındığı biri olacaksın. Doğum günün kutlu olsun Ayten'im... Doğum günün kutlu olsun Firuze'm. Varlığın güven, mutluluk ve huzurla devam etsin. İyi ki varsın... ♥