Mervdrlr

SYKE THAT'S THE WRONG NUMBER OOOOO

he said „i‘m yours“ before i even said „you‘re mine“

:Yine defterimin başındayım, güzel bir şarkı açtım. Bu sözü okudum. İçim parçalandı sanki, ama bu acı vermiyordu. Bu değişik bir his veriyordu, üzüntü gibiydi ama değildi. Anlatamıyordum. Kalemi elime aldım, ellerim titreyerek bu güzel sözü defterime yazdım. Ardından müziğimi kapattım. Ve piyanomun başına geçip en sevdiğim şarkıyı çalmaya başladım. Çok güzeldi, tınısı mükemmeldi, kulağını okşuyordu sanki, bunu da anlayamıyordum. Çünkü bu şarkı anlatılamaz derecede güzeldi. sonra küçük lamba ışığımı kapatıp yatağıma geçtim, üzüntüsüydüm sanki biraz, bu şarkı ve söz birleşince beni çok etkilemişlerdi, ikisinin de mükemmel olmasının yanı sıra beni çok değişik hislere sürüklemişti. Yanımda biri olsa bana deli derdi herhalde, çünkü kimse bir yazı ve bir şarkıdan bu kadar etkilenmezdi
          

https://youtu.be/I1mOeAtPkgk altyazıları aç da dinle. ᕦ(ò_óˇ)ᕤ İyi geceler bebis

Diary Of Dreams - She And Her Darkness

Benim elimdeydi. O, ışıkları kapatıp karanlıkta oturuyordu, şeytanım diyordu, en çok kırmızıyı seviyordu ama en çok kırmızıyı seven şeytanların bile sevdikleri bir Tanrı'sı vardı.

"Hiçbir şey bilmemek, hiçbir şey öğrenmemek, hiçbir şey istememek, hiçbir şey duymamak, yalnız uyumak, uyumak hep, bugün tek dileğim bu. Utanılacak, rezil bir dilek, ama yürekten..."

Sessizlik trafiği, zihnimin kaldırımlarında ilerleyen ölülerin içindeki karşıdan karşıya geçme isteğini sinsice onaylayan ölümcül bir kazanın habercisiydi. Duvarın önüne oturmuştum; dışarıdan gelen sesleri, avucumdaki kırık bardağı duvara bastirip, kulağımı bardağın kırık ağzına yaslayarak dinliyordum.
          
          İçimde asla başlamayacağım bir yolculuğun heyecanını taşıyordum; içimde hiç yaşamamış bir kadının ruhunu saklıyordum; içimde biri göğsümün valizinin fermuarını açıp kapıyordu; içimde biri göğsümün valizinin fermuarını bozuyordu. Nevrotik bir baş ağrısı. Kafamın içinde taşıdığım
          ağırlığın kısa açılımıydı bu. Damanımın içini dolduran kanın yüzeyinde sırtüstü yatmış şekilde yüzen o kelimelerin cesetleri, benim zamanla susturduğum cümlelere aitti. Bir kadının hayalleri ölmeye başladığında, o kadın gerçeklere daha sıkı tutunmayı seçiyordu. Bir çocuğun hayalleri ölmeye başladığında ise, o çocuk gerçekleri hayali olarak görmeyi öğreniyordu.
          
          O nevrotik ağrı beynimin içinde kaygıdan sandalıyla yüzerken, avucuma doldurduğum o buz gibi suyu tekrar yüzüme çarptım. Tekrar, tekrar ve tekrar

https://www.instagram.com/reel/COpoH38gv_w/?utm_medium=copy_link hlelxşhşeclal Victoriy kickoff izleyecem baştan sanki..
          İyi geceler premzes

Kıyametimin içine doğmuştum. Başlangıcını bilmiyordum. Dünyaya geldiğimden beri içinde oluşumdan olsa gerek, kıyametimden uzakta da yaşayamıyordum. Huzuru ayaklarımın dibinde tutamıyordum.
          
          Ayaklarımın dibinde olduğunda bana iyi hissettirmiyor, uzakta bir noktada kalıyordu. Kalbimden içeri de giremiyordu çünkü çürük kapılardan koşarak kaçıyordu. Onu tutamıyordum. Elimden gelse bu çürük kalbi ben de tutmazdım bedenimde, onu nasıl tutabilirdim içinde hangi isimle?
          
          Kapılar artık kınık döküktü içimde bir yerlerde.
          
          Kibrit yakamıyordum. Kuşları sayamıyordum. Öyle ki düzgün düşünmek için nefes bile alamıyordum. Yalnız başıma, bütün bunlardan uzak kalmak istiyordum. Birkaç gün vermeleri mümkün değil miydi? Birkaç saat de yeterdi.