Miss Irene Adler

Geri gel 

inanmiyorum. yillardir yeniden okumaya gelmemistim kitabini. ve simdi geldim. gec kalmisim yorumlarda halay cekiyordum simdi bos gozlerle bakiyorum profiline.. 

Hikayeni bir kaç yıl önce okumuştum. Okuduğumda karışık gelmişti yorumlara anladıysam Arap olayım yazmıştım sen de olsun bi daha oku yazmistin kütüphanemde görünce tuhaf oldum :')

yine özledim 

Hesabını görünce hikayen aklıma geliyor üzülüyorum,umarım iyisindir seni özlediiim ಥ_ಥ

Bu user, hesaptaki güzel bayanı çok özledi (っ˘̩╭╮˘̩)っ umarım mutlu ve iyisindir aşkım ❤️ sağlıklı,mutlu, huzurlu günler dilerim ❤️ Geri dönebilmen dileğiyle ❤️☁️✨

Geldiğini yeni fark ettim. Umarım iyisindir.

seni seviyorum❤

Kendimi devamlı yenileyen biri olarak hem zaman zaman geçirdiğim bu süreçler hem de pandemi dolayısıyla yeterince zihnimi ve sizi yıprattım. Buraya bir daha gelir miyim? Bilmiyorum. Ama sizi gerçekten çok seviyorum. Bunu hikayelerimi zihninizde tasarlarken bir köşesinde hatırlayın. Şimdi tekrar gitmek zorundayım. 
          Bu bir terk ediş değil, emin olun tekrar karşılaşacağız. Benim yazı dilimi az çok hatırlayanlar gün gelecek -belki çok yakın belki çok uzak bir zamanda- ellerinde tuttukları anonim bir kitabın sayfalarını çevirirken tekrar karşılaştığımızı hissedecekler.İşte o zaman lütfen ellerinizin arasındaki kitaba kocamaaaaan sarılın! Hiç hakkım olmasa da bende sizi hissetmek istiyorum. Şimdilik hoşçakalın. 
          Güzel bir sonla..
          "...şapkasını parmaklarının arasında adeta piyano tuşlarına basar gibi zarifçe tutup çıkardı. Önüne doğru yavaşça getirirken aynı anda bir bacağını diğer bacağının önüne doğru getirip hafif bir eğilme ile gözlerini gözlerimin içine dikti. Bunun beni mutlu edecek bir başlangıcın son selamı olduğunu biliyordum.  Evet, beni selamlıyordu.Çok geçmeden hafifçe yerinde doğrulup elini arka cebine götürdü ve az önce kaybettiği kumar masasının ortasına yeni bir deste serdi. Gözlerimi hızlıca deste içerisinde gezdirdim ve kartlardan birinin eksik olduğunu fark etmem çok uzun sürmedi.Eksik olan kartın farkına vardığımı göstermek adına ağzımı aralamıştım ki, parmaklarını bu seferde devam eden senfonisine ayak uydurarak şapkasının içine daldırdı. Bu hareketi hem profesyonelce çalışılmış, günlerce tekrar edilmiş gibi kusursuz bir oyunculuğa sahipti hem de alelade bir sihirbazın gösterisini andırıyordu. Zihnimi her defasında bulandıran gözleri arasında ellerini takip etmek çok zor olduysa da sonunda gördüğüm şey ile olduğum yerde taş kesildim.Sanki tüm bedenime çeşitli darbeler iniyor ve ben bulutların üzerinde koşmaya devam ediyordum.Taehyung, ilk yenilgisinin bedelini bana ödetiyordu.Elinde tuttuğu Karo Papazını son piyano tuşuna basar gibi bana takdim etti.."

Ah benim güzelliklerim! Ne kadar bencilce davrandığımın farkındayım.. Telafi eder mi bilmiyorum ama hepinizden gerçekten özür dilerim. İlk olarak kaldırdığım hikayelere değinmek istiyorum. Onlar benim değil, sizindi ve ben sizin olanı sizden çaldım. Bencilliğim de tam olarak burada başlıyor. Bu yaptığımın mantıklı bir açıklaması olmasa da sebebini size bir şekilde açıklamam gerek, en azından bunu yapmalıyım. Yazdığım Tu m'appartiens ve The Sigma için binlerce okuyucuya ihtiyacım yoktu, sadece bir kişi için bile devam edebilirdim ki ilk zamanlar zaten bu şekilde ilerliyordu. Sayımız arttıkça çok daha güzellerini yazmak, her bölüm sonunda sizde çarpıcı meraklar uyandırmak ve en önemlisi bir sonraki bölümde size kıymetli şeyler vermek benim için paha biçilmez güzellikteydi.  Buraya kadar hiçbir sorun yok. Fakat daha sonra nedenini bilmediğim bir buhrana girdim. Merak etmeyin çok çok iyiyim, hayatımda her şey yolunda.  Ama o süreçte -ki genelde bu süreçleri yaşarım ve bunu kendimde bir yenilenme olarak varsayarım- yeterince kendimi ifade edemediğim anlar, ailemle ve arkadaşlarımla olan iletişim problemleri, sanki kimse beni anlamıyormuş gibi 22 yaşında ergen tavırlarım vs. buna benzer o kadar şey baş gösterdi ki kendime gelmem uzun zaman aldı. Size asla o süreçte değil bir bölüm kıytırık bir son dahi yazamazdım. Çok değer verdiğim iki hikayeye de öylesine yazılmış bölümler yazmak en son düşleyeceğim şeyken, son zamanlarda içime sinmeyen bölümler attım ve siz yine her şeye rağmen yanımda oldunuz. Hikayeleri ellerimle katledişimi görmektense zihinlerinizde sonunu sizin yazacağınız şekilde bırakıp gitmek istedim. Evet tam olarak buydu. Çekip gitmek istedim. Açıklama dahi yapamadım. Çoğunuz belki benden daha güzel son verebilir ya da hiç son vermeden zihinlerinizde devam ettirebilirsiniz ve eminim her ne olursa olsun benden daha iyi yapacağınıza asla şüphem yok. Çünkü ben, beceriksizliğimi size bencillik yaparak daha karmaşık bir hale getirdim. #1