Öncelikle merhaba ben yaşıyorum evet yaşadığım bilim insanlarınca kanıtlandı dmdmdmdmd.
Neyse aşk bahçelerim çok az zamanım kaldı son 22 günüm ve elimden geleni yapıp koca bir yılı arkamda bıraktım. Kendimle gurur duyuyorum. Bundan yaklaşık 3-4 ay önce kendi isteğimle telefonumu bırakmıştım ve ilk defa nisan ayında elime almıştım. Şuanda da elime aldım.
Ve bir şeylerin farkına vardım:
Bir erkek için asla ağlamamam gerektiğini farkettim. Beni haketmeyen bir erkeğe değer vermemeyi öğrendim. Arkadaşlarımla son zamanlarımı iyi geçirmem gerektiğini farkettim. Bana iki yüzlülük yapan arkadaşlarımla arkadaşlığımı bitirdim. Şuan gerçek olan arkadaşlarıma sahip çıkıyorum ve onlarla son zamanlarımı gülerek,eğlenerek ve güzel anılar biriktirerek ortaokulumu bitirmem gerektiğini farkettim. En önemlisi de herkesle samimi olmamayı tekrardan farkettim.
Ve şuan çok mutluyum. Kendim için doğru olan şeyleri yapıyorum ve iyi bir puan alacağıma inanıyorum. Belki de çok basit olacak ama hayatımı yaşamam gerektiğini ve bu zamanlarımın bir daha gelmeyeceğini biliyorum.
Siz de lütfen sadece böyle yapın. Kendinizi üzen, sizi kendine göre değiştiren, sizi kullanan insanlardan uzak durun. En önemlisi hiç kimseden,hiç kimse derken sadece yaşayan iki ayaklı hayvanlardan bahsediyorum, hoşlanmayın. Bu belki de olgunlaşmaktır ya da bilmiyorum.
Neyse bebeklerim sizleri seviyorum dikkat edin kendinize :))
