Yazdıklarımda daima onun bir izi var ister istemez tesiri altında kaldığım anılarım var eskimiş ve yıpranmış bu sayfalarda onun ismi var. Öyle güzel ki evet, evet tam anlamıyla muazzam bir varoluştan söz ediyorum. Ben hiç böyle bir bakış hiç böyle ince bir ruh hiç böyle güzel bir erkek görmedim. Gözleri gece gibi tenha ve derin bazen bulanık bazen berrak ama bu mavinin tonunu açıklayacak bir tabir bulamıyorum. Yunan mitolojisinde kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi. Onu ne kadar yazıp dursamda tenime, sönük, yetersiz ve vasat kalacağımdan şüphe yok. O bana hep bakardı ama hiç bu kadar güzel beni izlediğini görmemiştim. Kilometrelerce uzağındayım ama kilometrelerce koşabilirim ona. Sanırım hiç yaşamadığım duygularımı onunla keşfettim. Başka birini asla bu kadar sevemem çünkü tüm hislerimi onda tüketmişim gibi yorgunum. Bakmayı düşünmediğimi nereden çıkardınız düşünmeden baktığım çok hayallerime uçacak kuş tanıdım. Bazıları bir serçe kadar yakınımdan, koynumdan bana bakmış koynumdan beni sevmiş gibi tutkulu ve güzeldi ancak onun kadar değil. Emin olun onun gibi birini kaybecek olursam gerçekten hayatta bir şeyler kaybetmiş olurum bu beni geriletebilir, ruhum körelebilir veya eksilebilir ah ne israf sizce bunu göze alabilir miyim? Kötü bir insan kimliksiz bir korkak olmalı, kötü bir insan kalbini unutacak kadar cüretkarken öyle bir olmak beni yok edebilir. Ben bu dizelere ve ona aitim.