MyoTheintTun

partpart 1
          	တီ တီ တီ......
          	အသံကျယ်ကျယ်နဲ့Alarm ရဲ့အသံကြောင့်
          	အဂ္ဂမောင် တစ်ယောက်မှုန်ကုတ်ကုတ် မျက်နှာနဲ့ အိပ်ယာထဲကနေ ထလာခဲ့တယ်
          	အချိန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ 6:30
          	ဒီနေ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းကြီးမင်းခန့်ရဲ့မဂ်လာဆောင်ရှိတာမိုလို မြန်မြန်ပြင်ဆင်ပြီး ကားမောင်းထွက်လာခဲ့တယ် 
          	
          	ကားမောင်းရင်းစိတ်ထဲ အတွေးများနေတာမို့  ဘေးဘက်ဝန်းကျင်ကို ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်တော့
          	 လက်ဆောင်ပန်းစည်းလေးတွေ လက်ဆောင်ပစ္စည်းလေးတွေကိုဆိုင်ရှေ့ အလှဆင်ခင်းကျင်း နေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ကျောပြင်လေးဆီရောက်တဲ့အချိန်မှာ အဂ္ဂ ရဲ့ အကြည့်တွေရပ်သွားခဲ့တယ် 
          	"သူမ များလား သူမလေးကို ပြန်ရှာတွေ့တာလား"
          	အဂ္ဂတစ်ယောက် ဘာမှ မစဉ်းစားနိုင်တော့ပဲကားကိုလမ်းဘေးချရပ်ပစ်လိုက်တယ်
          	ကားပေါ်ကအမြန်ဆင်းပြီး ထိုကျောပြင်လေးဆီကို သူကိုယ်တိုင်တောင်သတိမထားမိပဲ ပြေးသွားခဲ့တယ်
          	သူမလေးနားရောက်တော့ သူမလေးရဲ့နာမည်ကိုခေါ်လိုက်တယ်
          	"sweet"
          	ဒါပေမယ့် အဂ္ဂဆီကမဟုတ်ပဲ  ဆိုင်ထဲကနေ ထွက်လာတဲ့အမျိုးသားတစ်ယောက်ဆီကအသံပါ
          	
          	ခေါ်သံကြားတော့
          	သူမလေး ဆိုင်ထဲပြန်ဝင်သွားတယ် နောက်ပြီး အာ့ဒီလူကို ကြည်လင်ပြီးနှစ်လိုဖွယ်ကောင်းတဲ့အပြုံးနဲ့တောင်ပြုံးပြလိုက်သေးတယ်
          	အဂ္ဂသည်းမခံနိုင်ပါ အာ့ဒီအပြုံး တချိန်တုန်းက သူတစ်ယောက်တည်းပိုင်ဆိုင်ခဲ့တာ 
          	သူတစ်ချိန်လုံးသူမလေးကိုရှာနေခဲ့တာ စောင့်စားနေခဲ့တာ အဂ္ဂတစ်ယောက် ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း ဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းတွေမရှိတော့ပါ သူမလေးကိုထပ်ပြီးအဆုံးရှုံးမခံနိုင်တော့ပါ 
          	ဆိုင်ထဲကိုခြေလှမ်းကြဲကြီးတွေနဲ့ဝင်သွားပြီး သူမလေးလက်ကောက်ဝတ်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တယ် လက်လွှတ်လိုက်မိရင် ပျောက်ကွယ်သွားမှာကိုကြောက်ရွံနေသည့်အလား
          	"sweet ""ကိုယ်မင်းကိုရှာတွေ့ပြီ"

MyoTheintTun

partpart 1
          တီ တီ တီ......
          အသံကျယ်ကျယ်နဲ့Alarm ရဲ့အသံကြောင့်
          အဂ္ဂမောင် တစ်ယောက်မှုန်ကုတ်ကုတ် မျက်နှာနဲ့ အိပ်ယာထဲကနေ ထလာခဲ့တယ်
          အချိန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ 6:30
          ဒီနေ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းကြီးမင်းခန့်ရဲ့မဂ်လာဆောင်ရှိတာမိုလို မြန်မြန်ပြင်ဆင်ပြီး ကားမောင်းထွက်လာခဲ့တယ် 
          
          ကားမောင်းရင်းစိတ်ထဲ အတွေးများနေတာမို့  ဘေးဘက်ဝန်းကျင်ကို ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်တော့
           လက်ဆောင်ပန်းစည်းလေးတွေ လက်ဆောင်ပစ္စည်းလေးတွေကိုဆိုင်ရှေ့ အလှဆင်ခင်းကျင်း နေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ကျောပြင်လေးဆီရောက်တဲ့အချိန်မှာ အဂ္ဂ ရဲ့ အကြည့်တွေရပ်သွားခဲ့တယ် 
          "သူမ များလား သူမလေးကို ပြန်ရှာတွေ့တာလား"
          အဂ္ဂတစ်ယောက် ဘာမှ မစဉ်းစားနိုင်တော့ပဲကားကိုလမ်းဘေးချရပ်ပစ်လိုက်တယ်
          ကားပေါ်ကအမြန်ဆင်းပြီး ထိုကျောပြင်လေးဆီကို သူကိုယ်တိုင်တောင်သတိမထားမိပဲ ပြေးသွားခဲ့တယ်
          သူမလေးနားရောက်တော့ သူမလေးရဲ့နာမည်ကိုခေါ်လိုက်တယ်
          "sweet"
          ဒါပေမယ့် အဂ္ဂဆီကမဟုတ်ပဲ  ဆိုင်ထဲကနေ ထွက်လာတဲ့အမျိုးသားတစ်ယောက်ဆီကအသံပါ
          
          ခေါ်သံကြားတော့
          သူမလေး ဆိုင်ထဲပြန်ဝင်သွားတယ် နောက်ပြီး အာ့ဒီလူကို ကြည်လင်ပြီးနှစ်လိုဖွယ်ကောင်းတဲ့အပြုံးနဲ့တောင်ပြုံးပြလိုက်သေးတယ်
          အဂ္ဂသည်းမခံနိုင်ပါ အာ့ဒီအပြုံး တချိန်တုန်းက သူတစ်ယောက်တည်းပိုင်ဆိုင်ခဲ့တာ 
          သူတစ်ချိန်လုံးသူမလေးကိုရှာနေခဲ့တာ စောင့်စားနေခဲ့တာ အဂ္ဂတစ်ယောက် ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း ဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းတွေမရှိတော့ပါ သူမလေးကိုထပ်ပြီးအဆုံးရှုံးမခံနိုင်တော့ပါ 
          ဆိုင်ထဲကိုခြေလှမ်းကြဲကြီးတွေနဲ့ဝင်သွားပြီး သူမလေးလက်ကောက်ဝတ်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်တယ် လက်လွှတ်လိုက်မိရင် ပျောက်ကွယ်သွားမှာကိုကြောက်ရွံနေသည့်အလား
          "sweet ""ကိုယ်မင်းကိုရှာတွေ့ပြီ"