NARSISTIKPATINAJ

Bilmemek bilmekten iyidir,
          	düşünmeden yaşayalım
          	Mâra,
          	günü ve saatleri ne yapacaksın
          	Senelerin bile ehemmiyeti yoktur.
          	Seni ne tanıdığım günleri hatırlarım
          	ne seneleri
          	yalnız seni hatırlarım
          	ki benim gibi bir insansın.
          	Tanımamak tanımaktan iyidir,
          	seni bir kere tanıdıktan sonra
          	yaşamak acısını da tanıdım.
          	Bu acıyı beraber tadalım
          	Mâra.
          	Başım omzunda iken sayıkladığıma bakma
          	beni istediğin yere götür.
          	İkimiz de ne uykudayız,
          	ne uyanık.

NARSISTIKPATINAJ

Bilmemek bilmekten iyidir,
          düşünmeden yaşayalım
          Mâra,
          günü ve saatleri ne yapacaksın
          Senelerin bile ehemmiyeti yoktur.
          Seni ne tanıdığım günleri hatırlarım
          ne seneleri
          yalnız seni hatırlarım
          ki benim gibi bir insansın.
          Tanımamak tanımaktan iyidir,
          seni bir kere tanıdıktan sonra
          yaşamak acısını da tanıdım.
          Bu acıyı beraber tadalım
          Mâra.
          Başım omzunda iken sayıkladığıma bakma
          beni istediğin yere götür.
          İkimiz de ne uykudayız,
          ne uyanık.

NARSISTIKPATINAJ

saatler kaldı gidecek olmama. yaşadığım tüm deneyimleri küçümsemeyi mi yoksa romantize edip büyütmeyi mi tercih ettiğim şu sıralar daha bi belli oluyor. anda kalmak böyle bir şey. anda kalmak senelerdir aradığım “öz”ü bulmak gibi.

NARSISTIKPATINAJ

ceyda’ya binlerce teşekkür
• תגובה

NARSISTIKPATINAJ

sonra ay, yemin ederim ki bana daha az göründü. yine de her aradığımda oradaydı. her kalbim sıkıştığında benim yardımıma geldi ama ben biraz büyüdüm. basit bi uydudan yardım alamayacağımı pek tabii anlar oldum ve kendi yardımıma kendim koştum. artık arkada bir şeyler çalmadan uyuyamıyorum. oysa önceden kafamı koyduğum gibi rüyalarımı görmeye başlardım. her güzel şeyin daha azına tamah eder oldum. en ufak umut ışığına bağlanıp hayal kurmamayı öğrendim.

NARSISTIKPATINAJ

bulamamak eşit değil görmek. anlatım bozukluğu. değiştireceğim.
• תגובה

NARSISTIKPATINAJ

hayal kurmamayı öğrenmek benim en çok yaralanacağımı düşünüp en az yaralandığım şeydi. gerçekten yavaşça hissizleştim ama gerçekten insanların anlattığı kadar korkunç bir şey olmadığını da anladım. hatta senin anlattığın kadar korkunç bir şey olmadığını bile anladım. eski bir yazımda vardı, kalp yerine boşluk taşıyan anlar, boşluğu bir avuç çakıl taşıyla dolduran anlar. sen anlamazsın. o da anlamadı. tek bir kişi bulamadım benim dilimden konuşacak. ancak uzaktan görsem de yanlarından kaçtım. ya anlaşılmayı istemedim ya da bundan ölesiye korktum. anlaşılırsam daha fazla yazı yazamamaktan, her kulağım çınladığında kendimi klavyeye verememekten ölesiye ama gerçekten ölüp de dirilemesiye korktum.
• תגובה

NARSISTIKPATINAJ

iki sene önce bu arka balkonda oturup karşıya baktığımda bu evler yoktu. ışıklar bu kadar çok göz almazdı mesela. fabrikadan duman bu kadar çıkmazdı. evimizin önü çimenlik olurdu, bazen domates ekilirdi ve o domatesler evdeki salataya, salçaya katılırdı. iki sene önce ben limonlu tarçınlı suyu içerken karnım hissettiğim aşkın ve kıskançlığın büyüsüyle karışırken yoktu bu evler. bu iki evin duvarı benim o kıvılcımlanan heyecanıma yetişemedi. ve o evler çabucak yapıldı, kat çıkıldı, çatısı kondu. ben hissizleştim. çimenlik gibi betonlaştım. daha sert bir insan oldum. artık bahçede yetişen domatesi doğramıyorum, artık ellerimde bıçağın bıraktığı izleri taşımıyorum, artık seni sevmiyorum ama çok özlüyorum. yağmurdan sonra beton kokusunu daha keskin alıyorum. artık seni sevmiyorum. ve senin hakkında yazıyorum. senin hakkında yazıyorsam benim için bitmenin son evresine giriyorum.