insan muma benzer aslında . Fitilin yandımı , erimeye başlarsın . Önceleri pek hissedilmez fark edilmez yangının , damla damla sökülür hayatın . Senin değer biçemediklerini başkaları biçince , su olur akarsın . Ama dışındaki süngü içindeki bitmişlik havasını saklar . Bir süre sonra yeniden şekillendirir hayat seni , tamamen yok olmadan kapılırsın hayatın akışına. Sonra o akışta boğulursun yavaş yavaş .
İnsan mum gibidir özünde , yandıkça erir , eridikçe yok olur , yok oldukça dirilir ...
- Nagihan Ebrar Gesoğlu .