მოგესალმებით! გახსოვარ?
ისე დავიკიდე ეს აპი რომ, ზოგჯერ ისიც მავიწყდება ერთი პერიოდი ყოველ დღე და ღამე ამ პლათფორმაზე რომ ვაღამებდი და ვათენებდი. როგორც ავტორი ისევე გადარეული მკითხველი.
მაგის მერე ბევრი რამ შეიცვალა, ჩემში და ჩემს ცხოვრებაშიც.
წერის სურვილი ხშირად მაწვება, მაგრამ როგორც კი წერას ვიწყებ და აზრს თავს ვუყრი მალევე მეთიშება გონება. თითქოს სიტყვების მარაგი აღარ მაქვს.
მაქსიმუმ ერთ საათს თუ გამოვნახავ უქმეებზე წერისთვის და შემდეგ ვეღარანაირად ვიცლი ამ საქმისთვის.
თითქოს წერა ისე ვეღარ მეხმარება როგორც აქამდე. აღარაა ჩემი გასაქცევი ამ სამყაროდან, ან კიდევ აღარ მაქვს გაქცევის სურვილი… ამ უკანასკნელში დიდად დარწმუნებული არ ვარ მაგრამ ვიმედოვნებ რომ ადრე თუ გვიან, უწინდელი მოტივაციითა და მონდომებით თუ არა წერის სურვილით მაინც დავუბრუნდები აპს და ჩემს ერთ დროს დასახულ მიზნებს ბოლომდე მივიყვან.
არ ვიცი ამ საღამოს რამ მომიყვანა თქვენთან მაგრამ უბრალოდ სურვილს ვერ გავექეცი…
მშვიდობიან დღეს/საღამოს გისურვებთ❤️