ben benimle ilgili böyle düşünmemiştim. kendi sınırımın dışına çıkabileceğimi düşünmüştüm. kendi sınırımın dışına çıktığımı sandığım anlar, aslında başka birinin sınırına girdiğim anlarmış.
hayatımda birkaç kez her şeyi açıkça görebildim.
ama o anların sadece birkaç saniyesindeki sessizlik,kalan bütün gürültüleri bastırabildi.
düşünmek yerine hissedebildim.
kirli olduğunu, ellerimi iplerinde gezdirdiğimde farkettiğim bir halının üzerinde oturuyorum ve iki yataktan hangisinde uyumam gerektiğine karar vermem gerekiyor.
yine sanki her şey bir anda var olmuş gibi.bu gibi anların uzun sürmesini sağlayamıyorum..
şu an her şeyin tam da olması gerektiği gibi olduğunu fark ediyorum aslında
hala yaşıyorsam ne yapacağımı nasıl kestirebilirim ki ?
neyse bunlar, yazmam için geçerli saymanızı istediğim sebeplerim