Mam na imię Nafia. Jestem raczej mroczną osobą. Mieszkam w dość nietypowym miejscu. 
  Wieczorem, kiedy konie zjedzą kolację, schodzę do nich i piszę. Wtedy spod mojej ręki wychodzą setki, tysiące słów. Jedne opowiadania są długie, inne to krótkie historyjki. Są mroczne i strasznie lub wesołe i milutkie. Potrafię pisać godzinami.
  W ciągu dnia przychodzę  i pomagam w stajni. 
  Moje życie jest spokojne i szczęśliwe, choć mogłoby się wydawać że jest inaczej.