ŞEHRİN ÜZERİNE ÇÖKEN GÖLGE
Rüzgâr, küllerin arasından geçer,
Sessiz bir yankı iner taşa.
Sokağın kalbi ağır atar,
Gece çöker yavaşça.
Duvarlar anlatır eski savaşları,
Gölgeler saklar unutulan canları.
Bir fısıltı dolaşır karanlıkta:
“Bu şehir kimseyi affetmez artık…”
Uzakta bir çocuk ağlar sessiz,
Kader yolları çağırır gizli gizli.
Ay, kırık bir kılıca vurur ışığını,
Sanki gecenin de yarası gizli.
Ve her adım, her nefes, her iz
Aynı sözü söyler karanlıkta:
“Bu şehirde düşen her yürek,
Bir gün yeniden doğar küllerinden.”
Sezon 6 çox yakında
