Mehmet Can

Onu bunu bırak ta elimi tut; gezelim bugün pazar. 

Eğer aşkla bakmayacaksan,
          Zaman geçmeden içinde
          Büyütmeden,
          Kürtaj et!
          Aldır beni kalbinden..

3'ü gösteren saatlerin enkazında kaldı Ağustos.
          Molozlar kapattı gecenin üstünü.
          Kurtarılmayı bekleyen,
          alınmayı bekleyen nefesler;
          düğümlendi boğazlarda sessizce..
          Bir ağustos devrildi,
          tüm devrik cümlelerin üstüne..
          "istiyorum, oğlumu, yaşıyordur o!"
          Feryatlar, figanlar;
          ağız dolusu imdatlar..
          Karanlığın en sinsi vaktinde;
          uykunun en tatlı anında vurdu sillesini.
          Bugün; 17 Ağustos.
          Boyum uzamaz artık anne!
          Binalar üstüme yorgan oldu;
          İstanbul çöktü benim üstüme..

Ve yine müzik olmayı diledim.
          Onun kadar özgür ve onun kadar
          güzel olmayı diledim.
          
          Umutsuz ve yalnız aşıkların
          kulaklarına dolup onları
          herzaman umudun olduğu bir
          yere götürmeyi diledim..

Mübarek bir gün değil, cuma değil.
          Mesela 'salı' verseydin kalbini bana.
          Bir de salıverseydin kendini bana.

Şimdi sen döndüğünde her köşeyi, her yol çıkmazdır sana.Ki rastlaşırsak birinde bir gün biliyorum, susarsın.Zaten binlerce fal bakılsa bana, sen birinde çıkmazsın.

Saatin kaç olduğu önemli değil, onun yüzünden kaçıncı sigarayı içtiğin önemlidir..

Sana dokunmak,
          bire bin verirdi hep aşk bahislerinde.
          Gülüşünde ki motiflerle örerdim,
          kader ağımı.
          Ve sen hep bir gece yarısı boş bıraktın
          yatağımı.
          
          Oysa seninle uyanmak sabahları,
          temize çekmek gibiydi hayatı..

Çok çocukca zaman.
          Ve her gün kadınlar,ölüyorlar.Ne boğularak bir gece vakti,gürültülü kanallarında devletin,ne de rüzgar yutarak,renginin adı konulmamış sahilinde cennetin.Başım dönüyor.

Seni değil,
          Kalemini merak ediyorum.
          Acaba hangi yanık ağıtlar döküyordur günlüğüne.
          Gözlerini merak ediyorum aslında,
          Sayfalara dökülen gözyaşlarını belki,
          Ya da titrek ama bir o kadar kararlı ellerini.
          Ama ben en çok gözlerini merak ediyorum senin.
          Sıkı sıkı tutunduğum gözlerini.
          Ben gözünden düştüğüm o geceyi unutmadım hiç.
          Çaresizliğim diz boyuydu, biliyorum.
          Sen benim zayıf noktamdın hep.
          Dokunsalar, yanardım.
          Yakardım.
          Ben aslında seni değil,
          Sırça köşkünün penceresini merak ediyorum.
          Yine gelsem kör bir gecenin saatlerinde,
          Gülümsemen ile aydınlatırmısın beni?
          Doğar mısın bütün doğa şartlarına inat geceyarısında?
          Yemin ederim, seni çok severim ben işte o zaman.
          Meğer ben seni değil, geçmişimi özlemişim sevgilim.
          Yerle bir ettiğim geçmişimi.
          Geçmemiş işte, görüyorsun.
          Hala aşığım gözlerine,
          Hala özlüyorum kokunu,
          Annem gibi.
          Sana sarılmayı öyle çok özlemişim ki.
          Darıldın mı bana?
          Artık rüyalarıma da gelmiyorsun sevgilim.
          Ah sevgilim, ah.
          Meğer ben seni ne çok özlemişim..