Bir Kadim Dost Şöyle Demişti : Hayatın Bir Damladır Onun İçinde Yaşarsın Ama Parçalanıncaya Veya Kuruyup Donuncaya Kadar..
Ancak İçimizdeki Sesleri Dinleyerek Ve Onu Hükmetmesini Sağlayarak İnsan Olduk Peki O Yok olursa???
Veya Birde Şuna Bakın Sadece İsteklerinizi Gerçekleştiriyorsunuz ve Gözleriniz Kapalı Olduğunun Farkına Bile Varmıyorsunuz Çünkü Yalnızlıktan Kurtulmuş Bir mELek  GİBİ sEVİNÇLİSİİNİZ tabi o oluncaya dek nemi mutluluk kalpteki hapisinden kurtuluncaya dek .
Peki ya O anahtar yok olmuşşsa ??? ...