Gözlerim ağrıyor bu gece.
Ruhum da biraz yorgun.
Kalbim öncekinden daha küskün.
Kuruyan yaşlarımı,
Hatıralarınla siliyorum.
Daha anlamlı oluyor sevgilim.
Bir hiç olan gözyaşlarım,
Hatıralarınla değerleniyor.
Zor yutkunuyorum.
Sorsalar tarif edemem,
Tarif etsem inandıramam...
Büyüdüğüm evin bahçesi gibisin.
Hayallerim ve hatıralarımla dolusun.
Ne senden uzaklaşabiliyorum,
Bu evden, bu yüzden gitmiyorum.
Bu gece olduğu gibi,
Her gece bahçemizi izliyorum.
Her yer zifiri karanlık.
Lakin seni andıran bahçem aydınlık.
Yudumladığım çayım,
Sallandığım salıncağım,
Ve hüznüme şahit olan balkonum...
Bu gece de izliyorum.
Balkonumdan bahçemi...
Elimde çocukluğumdan kalan bilyelerim.
Keşke diyorum sevgilim,
Keşke...
Keşke böylesine imkansız olmasaydın.
Öylesine imkansızsın ki,
Çocukluğum geri gelir.
Lakin sen geri gelmezsin...
-Şiir kitabıma beklerim- :)