Merhaba sevgili okuyucu adayım:')
Profilimdeki "Başıboş Hayatlar" adlı hikayeme beklerim; eğer beğenirsen oy verip yorum yaparsan sevinirim. Eleştiri de olur çünkü kendimi ve hikâyemi geliştirmek istiyorum. Konusu ise kısaca şöyle;
"Hocam, çok yüz vermeyin bunlara. Yani pekte parlak, ümit verici öğrenciler değiller"
Bu cümle Oğuz Hoca'nın canını sıkmıştı; ne demek ümit vermiyorlar? Ne demek parlak değiller? Oysa bir eğitimcinin böyle düşünmesi asıl parlak olmayan bir durumdu ona göre... Demek ki doğruymuş, her okulda böyle öğrencilerden ümidi kesen bir yada birkaç öğretmen varmış demek ki.
Karanlıkta yol gösterecek yıldızlar vardır elbet; fakat ya onlarda karanlığa gömülmek üzerelerse? Aynı hayatlar farklı bedenler üzerinde tekrar yaşanabilir miydi? Bülent, Oğuz Öğretmenin bir aynası gibiydi adeta fakat yolları çok ilginç bir şekilde kesişecekti, bir yandan aydınlığa çıkmak isteyen ruhlar, diğer yandan karanlıkta kalanların hikayesiydi bu...
https://my.w.tt/UArcHNhX68
