Nevertheless_hope

Yazmak güzel şey! Belki insanın anlaşılmak isteğinden belki çaresizce içini dökmekten. Bilemem sebebini. Tek bildiğim yazmak güzel şey!

Nevertheless_hope

Ya ben yeneceğim onu ya o beni. Eğer ben kazanırsam centilmence davranırım. Çünkü birçok anım onunla. Fakat aksi olursa karşımdaki centilmenlikten uzak bir cellat olur benim için. Dünyamı karartır ama suç onun değilmiş gibi yalnız beni suçlar. Ve ben de inanırım. Öyle bir inanırım ki o an dünyanın en iğrenç mahluku olurum. Tasavvur etmek istemiyorum. Tahayyüle gerek yok biliyorum. Maziden...

Nevertheless_hope

Yüreğinde müphem bir acı var biliyorum, meskenim
          Ruhun parçalanıyor sanki ve her parça hayatın anlamını sorguluyor.
          Öyle çok sorguluyorsun ki artık korkuyorsun
          "Hep böyle mi devam edecek?" diye soruyorsun kendi kendine
          Uzaklaşmak istiyorsun, belki de kaçmak.
          Bilinmezlik seni mahvediyor.
          Oysa bilmiyorsun meskenim, bu sadece bir dönemeç
          Yorgunsun sadece
          Uyumak istiyorsun, belki de kaçmak.
          Bu durum öyle kolay bir şey değil
          Dışarıdan biri baksa "Normal biri, yaşıyor" der 
          Soruyorum zihninde defalarca kendini öldürmüş biri nasıl yaşayabilir?
          Karşındaki düşman fil gibi değil mi?
          Ve sende minik bir kuş...
          Ama korkma meskenim,
          Bizde kuşlar, filleri yener.
          
          Özledim, gözlerini
          Bahar yeşili gözlerini
          Bakma bana öyle şimdi
          Niye öyle sessiz fırtınalar kopuyor gözlerinde
          Anlıyorum seni tüm yüreğimle
          O yüzden sende ki hüzün bana da bulaşıyor
          Lakin hüznünü de severim ben senin.
          Hüzün denizi anımsatır
          Deniz de sana çok yakışır.
          Daimi hüzünlen demiyorum 
          Yalnızca seviyorum dedim
          Denizini de baharını da
          Fakat denizinde fırtınalar kopmasın
          Bunu istemem, hem de hiç.
          Bekliyorum, bekliyoruz (balla)
          Fırtınana yelken açmayı
          Yalnız bilmiyoruz nasıl yelken açılır?
          Korkmuyoruz da, yelkenimiz parçalanır diye
          Tek korkumuz fırtınanın içinde kalana bir şey olmasın.

Nevertheless_hope

O bakış ki daha kainatın teşekkül ettiği sıralardan tanıdığım bir bakış.
             Anlıyorum ama diyemiyorum. 
            O bakış ki anlatamadığım kadar derin.
            Yalnız anlıyorum, diyemiyorum
Reply

Nevertheless_hope

Niçin, sen artık dünkü sen değilsin? Niçin, biz bugün ikimiz de kıymetli bir şey kaybetmiş gibiyiz? Niçin bugünün düne benzemiyor? Niçin dünkü gibi rahat adımlar atamıyorsun? Niçin böyle oldun?

Nevertheless_hope

⁓Fatih Harbiye
Reply

Nevertheless_hope

Acaba her oturan adam tembel, her koşan adam çalışkan mıdır?
Reply

Nevertheless_hope

Ne büyük bir arzu ile istediği şeylerden ne küçük sebeplerle nefret ettiğini düşündü.
Reply

Nevertheless_hope

Utan, ey çağ! Soylu insan yetiştirmez oldun!

Nevertheless_hope

⁓Julius Caesar
Reply

Nevertheless_hope

Aşağıda olanların yükseklerdedir gözü;
            Merdiven çıkanın yukarıya çevriktir yüzü;
            Ama son basamağa ulaştı mı bir kez
            Merdivene çevirir sırtını, bulutlara bakar,
            Hor görüp birer birer basıp çıktığı basamakları.
Reply

Nevertheless_hope

Dikkat et, hep böyle olur
            Sevgi tükenip bezginliğe yüz tuttu mu,
            Zoraki nezaket gösterileri başlar.
Reply