Riki hiç içine attığın bütün o bagirislari bir gün biri duyar diye düşündün mü? Sence gerçek seni öğrenirse sana nasıl davranır?" gibi ya da hiç düşündün mü? Ben hep düşündüm mesela bazen içime ata ata buyuttugum o kaktüs çiçek açtı bazen ise iğneleri kalbimi daha kötü hale soktu. Düşüncelerimle yarı yolda kaldım. Anlatacağım o kadar şey varken beni bir başkası için bırakıp gitmesi çok manasizdi. Hatta benim gibi birisi için, beni bırakıp başka bir benle tanış olmak için. Hayatım boka sardığı günler yalandan bana gülerek teselli vermesini değil, yanimdaymis gibi davranıp gitmesine de değil. Ben hep bana sinirleniyorum. Hep ikinci seçenek olduğum ve hiçbir zaman neyin doğru olduğunu bilmediğim için kendime hep küfür ediyorum