@ _Ruda-Pchla_
Po raz pierwszy do Nowej Zelandii dotarł holenderski żeglarz – Abel Tasman. Przybył tam w 1640 roku. Nazwał wówczas odkryty ląd „Staten Landt”, czyli Ziemią Stanów (na cześć Stanów Generalnych). Nazwa „Nowa Zelandia” pojawiła się 23 lata później. Tasman początkowo myślał, że dotarł na wyspę należącą do Argentyny.
Jego pierwsza łódź została zaatakowana przez tubylców, co było powodem rezygnacji Tasmana z dalszego odkrywania nowej ziemi. Kolejny odkrywca pojawił się tam sto dwadzieścia siedem lat później, czyli w 1769 roku. Był nim James Cook. Rok 1769 był rokiem kolonizacji Nowej Zelandii.
Wkrótce po tym, holenderscy kartografowie Hendrik Brouwer i Joan Blaeu zorientowali się, że te duże wyspy nie były w rzeczywistości część Ameryki Południowej. Blaeu nazwał ten obszar Nieuw Zeeland (Zeeland po nazwie holenderskiej prowincji).
Anglik James Cook był aż trzy razy w Nieuw Zeeland w 1770. W trakcie swojej podróży dookoła świata Cook i jego załoga zgubili się i trafili właśnie do Nieuw Zeeland, która była stosunkowo nieodkryta przez ludzi Zachodu. To właśnie on jest odpowiedzialny za anglojęzyczną nazwę „New Zealand”. Co więcej – sporządzone przez niego mapy zmieniły myślenie o zarysach lądów i mórz.
Nie było obszaru nazwanego „Starą Zelandią”. Zelandia Została „Nową”, ponieważ powtórnie ją odkryto i zmieniono nazwę.