Her duygu yazdırmayı başaracak kadar güçlü, her biri yazdıktan sonra rahatlatacak kadar saf..

Mutluluklar sınırlıdır, acılar özgür. Özgürlüğü sevdiğimden mi bilmiyorum ama acı hep daha çekici gelmiştir. Mutluluk geçicidir, peki ya acılar, acılar geçer mi? 
Tek başına siyahlara boyanmış bir odada  otururken acılar mı vurur yüzüne yoksa anlık mutluluklar mı?
Acı bir çocuğun babasız kalması, acı bir genç kızın annesini kaybetmesimidir?
Acı özgür olduğu kadar ağırdır da.. Öyle ağır gelir ki acılar anlık mutluluklar bile unutturmaz onları. Sonucu hep bellidir. Şişmiş gözaltlarından bir kaç damla yaş dökülür. Kalbinin zincirleri daha da sıkılaşır ,kalbin sıkışır. İçin acır. O yüzden ne zaman içim acısa yazarım .Ne acın varsa yaz . 'Acı hissedilmek için vardır.'
Aşk acısıyla, hayat darbeleriyle, insanlık savaşlarıyla anılıyorsa acının nasıl büyük bir kavram olduğundan bahsetmeye gerek yok. Acı hissedilmek , acı yazılmak ister. Acı deneyimlenmek ister.